BARBARA HUBERT (ur. 1974)

Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w pracowni prof. Stanisława Rodzińskiego oraz prof. Leszka Misiaka. Dyplom obroniła w 1999 roku.

Barbara Hubert tak mówi o swoim malarstwie:

Chcę pokazywać lepsze strony życia, naświetlać bardziej kolorowe momenty rzeczywistości, malować w ten sposób, by widz oglądając mógł poczuć temperaturę, zapach, smak mojego wycinka świata. Namalowanie obrazu jest zawsze zagadką i wyzwaniem - czy się powiedzie, czy zdołam pokazać właśnie to, co chcę pokazać, czy przypadek odegra tym razem mniejszą czy większą rolę?

Katarzyna Napiórkowska o malarstwie Barbary Hubert:

Syntetyczne, klarowne, uproszczone - takie jest malarstwo młodej, debiutującej artystki, Barbary Hubert. Dużo tu ekspresji z odrobiną dyskretnego, ukradkowego buntu, a wszystko opowiedziane z wielką wrażliwością. Wizualna forma cechująca się dużą oszczędnością jest nośnikiem wartkich, ważnych treści. Bohaterki obrazów zdają się współpracować z malarzem w jego artystycznym zamierzeniu, tak jakby pozowały, zachowując przy tym pozory naturalności. Artystka uwagę swoją kieruje na pojedyncze szczegóły - te didaskalia dużo mogą nam powiedzieć. Detale ubioru, pejzażu, jak w malarstwie renesansowych mistrzów są ukrytymi znakami dla widza. Zwracają jego uwagę na życie wewnętrzne postaci z płótna, odkrywają jej tajemnice.
Oto na horyzoncie w drugim planie pojawia się znak drogowy - zakaz wjazdu. Być może jest to ukryta wskazówka dotycząca kondycji sportretowanej w pierwszym planie dziewczyny? A może dotyczy ona raczej samej malarki? Takie pytania można sobie stawiać w spotkaniu z malarstwem Barbary Hubert. Zbiorowym bohaterem jest tu człowiek w świecie znaków.